مقدمه
زایمان یکی از مهم‌ترین تجربیات زندگی هر والدینی است. برخی خانواده‌ها به دنبال روش‌های جایگزین برای زایمان طبیعی یا سزارین هستند. این روش‌ها می‌توانند فوایدی داشته باشند، اما در برخی موارد خطراتی نیز برای نوزاد به همراه دارند. در این مقاله به بررسی علمی هفت روش زایمان جایگزین پرداخته‌ایم.
۱. زایمان در آب
زایمان در آب به معنی زایمان یا سپری کردن مراحل اولیه زایمان در وان آب گرم است. این روش می‌تواند در کاهش درد زایمان در مراحل اولیه مؤثر باشد، اما مزیت علمی اثبات‌شده‌ای برای نوزاد ندارد. از سوی دیگر، احتمال آلودگی آب و انتقال عفونت به نوزاد وجود دارد.
جمع‌بندی: این روش ممکن است به کاهش درد مادر کمک کند، اما نوزاد را در معرض خطر عفونت قرار می‌دهد.
۲. تلقیح واژینال (Vaginal Seeding)
این روش برای نوزادانی که با سزارین متولد شده‌اند استفاده می‌شود. در آن، نوزاد با ترشحات واژینال مادر تماس داده می‌شود تا میکروبیوم طبیعی دریافت کند.
خطرات: ممکن است نوزاد به باکتری‌های مضر مانند استرپتوکوک گروه B یا ویروس‌های خطرناکی مانند هرپس و HIV آلوده شود. مطالعات علمی نیز تأثیر مثبت قطعی آن را تأیید نکرده‌اند.
۳. زایمان لوتوس (Lotus Birth)
در این روش، بند ناف پس از تولد بریده نمی‌شود و تا زمان جدا شدن طبیعی آن باقی می‌ماند. این روند ۳ تا ۱۰ روز طول می‌کشد.
خطرات: باقی ماندن بند ناف و جفت می‌تواند محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها ایجاد کند و باعث عفونت‌های شدید در نوزاد شود.
۴. مصرف جفت (Placentophagy)
برخی مادران جفت خود را پس از زایمان مصرف می‌کنند، زیرا معتقدند که به کاهش افسردگی پس از زایمان و افزایش تولید شیر کمک می‌کند.
واقعیت علمی: شواهدی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد. در مقابل، مصرف جفت می‌تواند موجب مسمومیت غذایی و انتقال باکتری‌های خطرناک مانند استرپتوکوک گروه B شود.
۵. عدم دریافت واکسن هپاتیت B پس از تولد
برخی والدین تزریق واکسن هپاتیت B را به تعویق می‌اندازند. این واکسن برای محافظت نوزاد در برابر ویروس هپاتیت B که می‌تواند باعث آسیب کبدی شود، ضروری است.
توصیه پزشکی: واکسن باید بلافاصله پس از تولد تزریق شود تا نوزاد در برابر این ویروس ایمن شود.
۶. عدم استفاده از پماد اریترومایسین چشمی
این پماد برای جلوگیری از عفونت چشمی ناشی از باکتری نایسریا گونوره‌آ (عامل سوزاک) استفاده می‌شود. اگر مادر در دوران بارداری آزمایش منفی داده باشد، ممکن است این پماد ضروری نباشد، اما در برخی کشورها استفاده از آن الزامی است.
۷. تأخیر در اولین حمام نوزاد
سازمان جهانی بهداشت توصیه می‌کند که اولین حمام نوزاد حداقل ۲۴ ساعت پس از تولد انجام شود، زیرا باعث حفظ دمای بدن، تنظیم قند خون، و تقویت ارتباط پوستی با مادر می‌شود. با این حال، اگر مادر دچار عفونت‌های ویروسی مانند هپاتیت B، HIV یا هرپس تناسلی باشد، باید نوزاد بلافاصله شسته شود تا خطر انتقال ویروس کاهش یابد.
آیا باید پزشک را از این روش‌ها مطلع کنیم؟
بله! اگر تصمیم به انجام هر یک از این روش‌های زایمان جایگزین دارید، حتماً با پزشک متخصص کودکان مشورت کنید. برخی از این روش‌ها ممکن است نیاز به اقدامات پزشکی خاصی داشته باشند.
جمع‌بندی
برخی از روش‌های زایمان جایگزین می‌توانند تجربه‌ای خاص و متفاوت برای والدین ایجاد کنند، اما باید از خطرات احتمالی آن‌ها نیز آگاه بود. قبل از تصمیم‌گیری، بهتر است با متخصصان پزشکی مشورت کنید تا بهترین و ایمن‌ترین روش را برای خود و نوزاد انتخاب کنید.
